Σε φάση καμπής βρίσκεται η κατάσταση στη Συρία, με την κλιμάκωση του πολέμου αυτή τη στιγμή να γίνεται όλο και πιθανότερη.
Κατά την πρώτη φάση της ρωσικής εμπλοκής στον πόλεμο, ο Συριακός Αραβικός Στρατός (ΣΑΣ) δεν ήταν σε θέση να επιτύχει άμεσες στρατηγικές νίκες, διότι η ρωσική Αεροπορία, στην αρχή της εκστρατείας της, δεν προσέφερε άμεση κάλυψη στις επιχειρήσεις του ΣΑΣ, αλλά επικεντρώθηκε στη γενικότερη υποβάθμιση και το «αδυνάτισμα» του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) και των «μετριοπαθών» ισλαμιστικών παραφυάδων του. Έτσι η ρωσική Αεροπορία, επικεντρώθηκε στο να βομβαρδίζει κέντρα διοίκησης, δίκτυα επικοινωνιών, αποθήκες καυσίμων και πυρομαχικών κτλ.
Παρότι ήταν σημαντικό το έργο αυτό από πλεράς Ρωσίας , επιχειρησιακά δεν ήταν ιδιαίτερης αξίας για τον ΣΑΣ.
Κατόπιν οι Ρώσοι επικεντρώθηκαν στην περιοχή της Λαοδικείας (Λατάκεια), εκκαθαρίζοντάς την από τα στοιχεία του ΙΚ. Κατόπιν κατέστρεψαν τον εμπορικό δίαυλο ΙΚ και Τουρκίας, σταματώντας το επικερδές λαθρεμπόριο κλεμμένου συριακού πετρελαίου, στο οποίο επιδίδονταν ΙΚ και Τουρκία.
Εκκαθαρίζοντας τη Λαοδικεία, προστάτευσαν τη βάση που διατηρούν εκεί και διαλύοντας την επιχείρηση λαθρεμπορίου κλεμμένου πετρελαίου, χτύπησαν αλύπητα τα οικονομικά του ΙΚ. Κατόπιν οι Ρώσοι προσέφεραν αεροκάλυψη στις χερσαίες επιχειρήσεις του ΣΑΣ.
Η δεύτερη φάση, άρχισε να υλοποιείται σταδιακά, κάνοντας γρήγορα αισθητή την αποτελεσματικότητα της. Η ρωσική αεροπορία και ο ΣΑΣ άρχισαν να συνεργάζονται στενότερα, δίνοντας την ευκαιρία στους Σύρους διοικητές χεραίων μονάδων να χρησιμοποιούν με μεγάλη αποτελεσματικότητα την αεροπορική δύναμη πυρός των Ρώσων.
Επιπλέον, οι Ρώσοι προμήθευσαν με νέα οπλικά συστήματα το ΣΑΣ, όπως άρματα Τ-90, μοντέρνα συστήματα πυροβολικού, ραντάρ ανίχνευσης στόχων πυροβολικού, γυαλιά νυχτερινής όρασης κλπ.
Τέλος, σύμφωνα με κάποιες πηγές, μονάδες Ειδικών Δυνάμεων, αποτελούμενες κυρίως από Τσετσένους, άρχισαν να επιχειρούν σε στρατηγικά κρίσιμες περιοχές και στα μετόπισθεν του ΙΚ. Για πρώτη φορά ο ΣΑΣ άρχισε να πετυχαίνει στρατηγικής σημασίας νίκες, απελευθερώνοντας σημαντικές πόλεις για την μετέπειτα πορεία του πολέμου.
Τέλος, οι Ρώσοι εξαπέλυσαν και μια σφοδρότατη επίθεση κατά του ΙΚ σε όλα τα μέτωπα του πολέμου. Στη βόρεια Χόμς, οι Ρώσοι βομβάριζαν έναν τομέα ασταμάτητα για 36 ώρες .
Μόνο μεταξύ 4 και 11 Φεβρουαρίου, η Ρωσική Αεροπορία πραγματοποίησε 510 εξόδους μάχης, κτυπώντας 1888 στόχους, «μαλακώνοντας», κτ΄αυτόν τον τρόπο, επαρκώς τους στόχους, ώστε να αρχίσει ο ΣΑΣ να αρχίσει να αποκτά τον έλεγχο κατά μήκος των Συροτουρκικών συνόρων και να απειλεί τις δυνάμεις του ΙΚ στο βόρειο Χαλέπι. Έτσι οι Ρώσοι με τους Σύρους βρέθηκαν να απειλούν πλέον τη βασική οδό επιμελητειακής υποστήριξης των Ισλαμιστών, που τους συνέδεε με τη «μάνα» Τουρκία. Ήταν τέτοια η αποκάρδιωση των Ισλαμιστών, που εξανάγκασαν αμάχους να κατευθυνθουν στα τουρκικά σύνορα, ώστε να αναμειχθούν ανάμεσα τους και έτσι να μπορέσουν να διαφύγουν.
Η στρατηγική αυτή νίκη σήμαινε οτι όλοι οι υποστηρικτές του ΙΚ, μεταξύ αυτών η Τουρκία και η Σ.Αραβία, αλλά και όσοι επεδίωκαν την απομάκρυνση του Άσσαντ και το διαμελισμό της Συρίας, έβλεπαν ξαφνικά τη στρατηγική τους να καταρρέει πλήρως. Γι αυτό και η υστερία από πλευράς Τουρκίας και Σ.Αραβίας. Λόγω του οτι οι Δυτικοί θέλουν την απομάκρυνση του Άσσαντ, αλλά δεν μπορούν να υποστηρίξουν ανοιχτά το ΙΚ, άφησαν στον μανιακό Ερντογάν, το ρόλο της ανοιχτής σχεδόν υποστήριξης των Ισλαμιστών.
Ο Ερντογάν αυτή τη στιγμή απεργάζεται δύο σχέδια. Το πρώτο, είναι μια χερσαία επιχείρηση με στόχο την αποκατάσταση της επιμελητειακής υποστήριξης του ΙΚ και αποτροπής του ελέγχου των συνοριακών γραμμών από τον ΣΑΣ. Αυτό θα έμοιαζε ως εξής:
Σύμφωνα με διάφορες αναφορές, το καθεστώς Ερντογάν έχει 18,000 στρατιώτες υποστηριζόμενους από αεροπορία, τεθωρακισμένα και πυροβολικό, τοποθετημένους κατά μήκος των συνόρων, για να πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο.
Το δεύτερο σχέδιο, που θεωρητικά τουλάχιστον είναι απλούστερο, είναι η δημιουργία Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεως πάνω από όλη τη Συρία (No Fly Zone -NFZ). Ο Ερντογάν το ανέφερε αυτό τελευταία φορά στις 11/2/2016. Βέβαια και τα δύο αυτά σχέδια δεν έχουν κατά το Διεθνές Δίκαιο καμμιά νομιμότητα, συνιστώντας μια επιθετική ενέργεια του χειρίστου είδους και νομικά είναι από τις πλέον επονείδιστες. Βέβαια ο Νόμος για το καθεστώς Ερντογάν, και για τους Τούρκους γενικότερα, είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια.
Ο Ερντογάν με τους υποστηρικτές του θα υποστηρίξουν οτι στο Χαλέπι λαμβάνει χώρα μια ανθρωπιστική καταστροφή, επικαλούμενοι το «Δικαίωμα να προστατέψουν» (responsibility to protect-R2P/βλ. επέμβαση στη Λιβύη) και ισχυριζόμενοι οτι δεν χρειάζεται απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ για μια τέτοια ανθρωπιστικού χαρακτήρα παρέμβαση. Θα διακηρυχθεί οτι αυτό που λαμβάνει χώρα είναι ένα Σαράγεβο #2, ή ένα Κόσσοβο #2. Αυτή τη στιγμή η Δυτική προπαγάνδα (ΜΜΕ) επιδίδεται σε μια επιχείρηση «δαιμονοποίησης» του Β. Πούτιν μέσω διαφόρων κατασκευασμένων και επί της ουσίας ανυπόστατων κατηγοριών εναντίον του όπως:
- Ο Πούτιν «μάλλον» έδωσε εντολή για τη δολοφονία Λιτβινένκο.
- Ο Πούτιν το έκανε αυτό γιατί ο Λιτβινένκο θα αποκάλυπτε οτι ο Πούτιν είναι παιδόφιλος
- Ο 3ος Π.Πόλεμος θα ξεκινήσει από μια εισβολή της Ρωσίας στη Λετονία.
- Κατά το Υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ, ο Πούτιν είναι διεφθαρμένος
- Κατά τον Τζ. Σόρος ο Πούτιν θέλει τη διάλυση της Ευρώπης και είναι πιο επικίνδυνος από το ΙΚ.
- Ο Πούτιν ενδυναμώνει το Ισλαμικό Κράτος και προκαλεί προσφυγικό κύμα.
Η λίστα είναι ατελείωτη, με ατελείωτα κροκοδείλια δάκρυα να χύνονται από πλευράς Δύσης, χτίζοντας επικοινωνιακά μια αιτιολογία για μελλοντική ένοπλη παρέμβαση, καθόλα παράνομη. Ίσως διεξαχθούν και προβοκατόρικα χτυπήματα (false flags) μέσα στο Χαλέπι, σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, για να πεισθεί η κοινή γνώμη των Δυτικών οτι είναι επιτακτική μια ένοπλη επέμβαση στη Συρία, από πλευράς ΝΑΤΟ και Αραβικών (Σουνιτικών) κρατών, ώστε να αποφευχθεί μια «γενοκτονία».
Η Ρωσία γι αυτό τον λόγο έχει προχωρήσει στις κάτωθι ενέργειες:
Έχει αυξήσει τις ετοιμότητες μάχης στους τομείς του Νότου και του Κέντρου της Ρωσίας, πράγμα που σημαίνει οτι όλες οι στρατιωτικές της δυνάμεις και κυρίως οι Αεροδιαστημικές Δυνάμεις, οι Αερομεταφερόμενες Δυνάμεις και και οι Αερομεταφερόμενες Μηχανοκίνητες Δυνάμεις είναι σε κατάσταση υψηλής εγρήγορσης. Το αυτό ισχύει και για όλες τις δυνάμεις που σταθμεύουν στην Κριμαία, συμπεριλαμβανομένου και του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας.
Σε πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει οτι υπάρχει μια τεράστια δύναμη πυρός άμεσα διαθέσιμη και έτοιμη να αναλάβει άμεσα δράση. Η δε ετοιμότητα και η συνεχής κίνηση του στρατεύματος καθιστά την επιχειρησιακή του παρακολούθηση δύσκολη υπόθεση.
Υπάρχουν και αναφορές περί συχνών πτήσεων πάνω από τη Συρία αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης (AWACS) . Με άλλα λόγια, η Ρωσία, είναι πανέτοιμη για πόλεμο με την Τουρκία.
Στο άλλο στρατόπεδο, οι Τούρκοι και οι Σαουδάραδες κλιμακώνουν, ανακοινώνοντας στρατιωτικά γυμνάσια και τη μεταστάθμευση Σαουδαραβικών αεροσκαφών στο Ιντσιρλίκ, προς υποστήριξη μια χερσαίας επιχείρησης στη Συρία.
Οι Ρώσοι έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες, επιδιώκοντας μια γενική ανακωχή από την 1η Μαρτίου, με στόχο να ανακόψουν το μομέντουμ που αποκτά η επιδίωξη των Τούρκων για εισβολή. Οι Ρώσοι δε θέλουν σε καμμιά περίπτωση πόλεμο με την Τουρκία.
Ο Ερντογάν στην περίπτωση που αποφάσιζε εισβολή, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει και το ενδεχόμενο εκατομβών νεκρών Τούρκων στρατιωτικών, μιας και οι τελευταίοι κατά την εισβολή, θα έρχονταν αντιμέτωποι με εμπειροπόλεμους Κούρδους και Σύριους μαχητές , υποστηριζόμενους από Ιρανούς και την Χεζμπολάχ.
Επίσης, οι Ρώσοι, αν νοιώσουν απειλή, ειδικά στη βάση Κχεϊμήμ, θα κάνουν χρήση στρατευμάτων.Αν και δεν προβλέπεται, οι Ρώσοι στην περίπτωση που απειληθεί η βάση του Κχεϊμήμ, θα μπορούσαν να στείλουν ένα πλήρως μηχανοκίνητο σύνταγμα 1200 αλεξιπτωτιστών, με τεθωρακισμένα και πυροβολικό. Αυτοί οι άνδρες θα υποστηριζόντουσαν και από 600 πεζοναύτες. Μπορεί ο Ερντογάν να διαθέτει 18.000 στρατιώτες, αλλά δε θα επιτεθούν όλοι στη Ρωσική βάση. Εκτός αυτού, οι Ρώσοι Σπέτσνατς είναι σαν μονάδες, πολλαπλάσιας ισχύος, ακόμα και από την Ελίτ του Τούρκικού στρατού.Ένα βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν οι Επιτελείς του ΝΑΤΟ, σε περίπτωση ρωσοτουρκικής σύρραξης, είναι, αν η Συμμαχία είναι διατεθειμένη να κηρύξει τον πόλεμο εναντίον μιας πυρηνικής δύναμης σαν τη Ρωσία, για χάρη του παράφρονα Ερντογάν.
Η παρούσα κατάσταση είναι γεμάτη επικίνδυνες ασυμμετρίες: Η ρωσική δύναμη στη Συρία είναι πολύ μικρή και απομονωμένη και δεν δύναται να προστατέψει τη Συρία από το ΝΑΤΟ, αλλά ούτε και από την Τουρκία. Όμως σε περίπτωση ολοκληρωτικού ρωσοτουρκικού πολέμου, η Τουρκία είναι χαμένη από χέρι… Σε μια αναμέτρηση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, πάλι θα ήταν δύσκολο να ανακηρυχθεί κάποιος νικητής και, αυτό θα γινόταν κατόπιν χρήσης πυρηνικών όπλων… Δια της λογικής λοιπόν το ρίσκο πυρηνικής καταστροφής είναι πολύ μεγάλο, για να αφεθεί ο Ερντογάν χωρίς χαλινάρι…
Το πρόβλημα, όμως ,με τις ΗΠΑ, είναι ο στόχος τους στη Συρία, που πλέον περιορίζεται στο να μην κερδίσει η Ρωσία. Είναι, για το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, αδιανόητο για μια περιφερειακή κατ’αυτούς δύναμη,όπως η Ρωσία, να τελειώσει σε λίγους μήνες αυτό που υποτίθεται προσπαθούν οι ΗΠΑ με τους συμμάχους τους πάνω από ένα χρόνο (να καταστρέψουν το ΙΚ)… Εκτός αυτού, οι ελιγμοί του Πούτιν στη Ρωσία, που κυριολεκτικά αρπαξε την Κριμαία μέσα από τα χέρια των ΗΠΑ, εξέθεσαν σε πολλά επίπεδα την Αυτοκρατορία…Μην ξεχνάμε οτι στις ΗΠΑ, πλησιάζουν και εκλογές…
Η Αυτοκρατορία διαπιστώνει οτι το ΙΚ δεν φαίνεται να επιτυγχάνει το στόχο του, δηλαδή τον εξοβελισμό του Άσσαντ από την Συρία και έτσι θα αναλάβει δράση η Τουρκία με τη Σαουδική Αραβία, με απώτερο στόχο το διαμελισμό της Συρίας, πάντα υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης του ΙΚ.Οι Ρώσοι, με μικρού μεγέθους παρέμβαση, έχουν καταφέρει να «γυρίσουν» έναν πόλεμο ο οποίος είναι σημαντικός για τη Ρωσία, το Ιράν, το ευρύτερο Ευρασιατικό μπλόκ, αλλά και την Ευρώπη. Διότι, αν «πέσει» ο Άσσαντ, πέραν από τους ποταμούς αίματος εκατομμυρίων μη Μουσουλμάνων Σουνιτών που θα χύσουν οι ορδές του ΙΚ, θα αδειάσει και η Συρία από το προσφυγικό κύμα που θα δημιουργηθεί. Και αυτό το κύμα, θα κατακλύσει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και όλη την Ευρώπη, με ανυπολόγιστο κόστος για τους πρόσφυγες και για τη γηραιά Ήπειρο. Ο πραγματικος στόχος του Συριακού πολέμου είναι η παρεμπόδιση της ανάδυσης του νέου οικονομικού και πολιτικού κέντρου του πλανήτη, δηλαδή της Ευρασίας. Η Συρία και η Ουκρανία είναι τα πεδία που θα κρίνουν αν τελικώς θα αναδυθεί αυτό το νέο κέντρο. Σε αυτό το άρθρο, που γράφτηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015, γινόταν ανάλυση των νέων γεωοικονομικών δεδομένων που δημιουργούνται, με την ελπίδα οτι από πλευράς Δύσης δεν θα πραγματοποιηθούν κινήσεις κλιμάκωσης. Κάτι τέτοιο, δυστυχώς δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Η παγκόσμια τάξη που εδραιώθηκε πάνω στην καταστροφή ολόκληρων κρατών και στο αίμα εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων και, που οδηγεί σήμερα εκατομμύρια στην προσφυγιά, αρνείται να παραδεχθεί οτι έχει κλείσει τον κύκλο της.Μάλλον, το Συριακό πάει για κλιμάκωση. Αυτό μαρτυρούν οι τελευταίες ειδήσεις από την Τουρκία, αλλά και η κάθοδος του Νατοϊκού στόλου στο Αιγαίο.
πηγή: the saker