H ΜΚΟ MOAS (Migrant Offshore Aid Station) ανακοίνωσε την από πλευράς της έναρξη επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης μεταναστών στη θαλάσσια περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου.
Πρόκειται περί μιας ΜΚΟ, με βάση τη Μάλτα, η οποία μέχρι τώρα έχει διασώσει 12.000 πρόσφυγες στην Κεντρική Μεσόγειο.
Το 2013 ο ΜΟΑS ξεκίνησε τη δραστηριότητα του ως ένας απλός φιλανθρωπικός ιδιωτικός φορέας, με πρωτοβουλία του Αμερικανού επιχειρηματία Christοpher Catrambone, για να μεταμορφωθεί μέσα σε 1,5 περίπου χρόνο σε μια πανίσχυρη διεθνή ΜΚΟ, με τεράστιους πόρους στη διάθεσή της από χρηματοδοτήσεις – δωρεές και να επεκτείνει τη δραστηριότητά της από την κεντρική Μεσόγειο σε όλα τις σημαντικές θαλάσσιες οδούς απ’ όπου διέρχονται προσφυγικές ροές.
Μία έρευνα σχετικά με το background και την προϊστορία των πρωτεργατών της ΜΟΑS αποκαλύπτει τα εξής: Ο ιδρυτής της κέρδισε τα πρώτα του 10.000.000 δολάρια πριν κλείσει τα 30 του έτη, αναλαμβάνοντας τη διεκπεραίωση των υποχρεώσεων που απορρέανε από τα ασφαλιστικά συμβόλαια των μισθοφόρων που δούλευαν για το Υπουργείο Αμύνης των ΗΠΑ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν .
Ο πρώτος διευθυντής του ΜΟΑS, Robert Young Pelton, είναι δημοσιογράφος που έχει καλύψει πάνω από 40 πολέμους ή πολεμικές επιχειρήσεις σε Αφγανιστάν, Σομαλία, Τσετσενία, Λιβερία και σε πολλές άλλες εμπόλεμες περιοχές στις οποίες οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί υπογείως.Παρά το οτι δεν είναι πλέον Δ/ντης του ΜΟΑS, συνεχίζει και έχει στενές σχέσεις με την εν λόγω ΜΚΟ, αλλά και το Tangiers Group (βλ. παρακάτω) , μέσω του οργανισμού Migrant Report. Ο νυν διευθυντής της ΜΟΑS, Martin Xuereb, είναι ο πρώην Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Μάλτας.
Πρόκειται, επομένως, για ανθρώπους οι οποίοι έχουν ένα τρομερό δίκτυο πληροφοριών, στις χώρες οι οποίες τροφοδοτούν με μεταναστευτικές ροές την Ευρώπη. Το δίκτυο αυτό, σε συνδυασμό με τις προσβάσεις τους στο στρατιωτικοπολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, σίγουρα τους έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίζουν εκ των προτέρων την «έκρηξη» του μεταναστευτικού κύματος που πλήττει αυτή τη στιγμή την περιοχή μας. Η πρόσβαση σε τόσο αξιόπιστη πληροφόρηση ήταν αυτή που, μετά βεβαιότητος, οδήγησε έναν δαιμόνιο επιχειρηματία όπως ο Κατραμπόνε να επενδύσει 10 εκατομμύρια δολάρια από την προσωπική του περιουσία του στη μετατροπή μιας τεράστιας μηχανότρατας σε διασωστικό σκάφος, εξοπλισμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας: στρατιωτικού τύπου μη επανδρωμένα αεροπλάνα, εξοπλισμένα με θερμικές κάμερες νυκτός, εξελιγμένα συστήματα επικοινωνίας, 2 φουσκωτά στρατιωτικού τύπου κ.α.
Βασικός στόχος της ΜΟΑS είναι να αναλαμβάνει αυτή την έρευνα και διάσωση των μεταναστών, στο πλαίσιο ενός ιδιότυπου οutsourcing . Το βασικό επιχείρημα του ιδρυτή της ΜΟΑS είναι οτι για να λυθεί το προσφυγικό θα πρέπει να έρθουν περισσότεροι μετανάστες στην Ευρώπη. Όμως το να φέρουν τα ίδια τα ευρωπαϊκά κράτη τους μετανάστες στο έδαφός τους είναι αντιδημοφιλές και προκλητικό για τους λαούς τους και εμπεριέχει τον κίνδυνο να επιφέρει την αντίδραση της κοινής γνώμης . Μέσω λοιπόν της ανάθεσης αυτής της διαδικασίας σε μία ΜΚΟ , όπως η ΜΟΑS και μέσω ενός κεντρικού ευρωπαϊκού σχεδιασμού ο οποίος θα ορίσει το Outsourcing ως λύση στο μεταναστευτικό, θα φύγει η “καυτή πατάτα” από τα χέρια των κυβερνήσεων, οι οποίες δεν θα είναι υπόλογες πλέον στους λαούς τους για την απρόσκοπτη εισροή μεταναστών στην Ευρώπη.
Πηγαίνοντας ακόμα παραπέρα, ο Κατραμπόνε προσθέτει άλλο ένα επιχείρημα στη δικαιολόγηση του, κατά τον ίδιο, “επιχειρηματικού φιλανθρωπισμού” που ασκεί : Τη χρήση από τις ΗΠΑ των ιδιωτικών/μισθοφορικών στρατών της Μπλάκγουώτερ, λέγοντας οτι οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ γλύτωσαν από την αντιδημοφιλή προσπάθεια δικαιολόγησης του πολέμου, κάνοντας χρήση μισθοφόρων. Κάτι αντίστοιχο, θα πρέπει να κάνουν και οι ευρωπαϊκές χώρες με τη διαχείρηση του μεταναστευτικού.
Ο Κρίστοφερ Κατραμπόνε διευθύνει μια εταιρία, την Tangiers Group, η οποία, ενώ σε ρεπορτάζ του Vice News παρουσιάζεται ως μια εταιρία παροχής ιατρικών ασφαλίσεων, στην πραγματικότητα είναι εταιρία παροχής μιας γκάμας υπηρεσιών για ανθρώπους και εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε εμπόλεμες ζώνες, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Κονγκό. Στις υπηρεσίες της Tangiers Group περιλαμβάνονται ειδικού τύπου ασφάλειες, υποστήριξη εκτάκτου ανάγκης και παροχή στρατηγικών ανάλυσεων και πληροφοριών.
Την ίδρυση του MOAS, ο Κατραμπόνε την εμπνεύστηκε-κατά δημόσια δήλωση του- όταν σε μια κρουαζιέρα που έκανε μαζί με τη σύζυγό του, είδαν ένα σακάκι πνιγμένου πρόσφυγα που επέπλεε στη θάλασσα. Το θέαμα αυτό, τον έκανε να αισθανθεί πολύ άσχημα, καθώς η θάλασσα που προσέφερε σ’ αυτούς διασκέδαση, γινόταν συγχρόνως ο τάφος για πολλούς ανθρώπους.
Και βεβαίως δεν ενδιαφέρει κανέναν η εκμετάλλευση του προσφυγικού από δαιμόνιους επιχειρηματίες τύπου Κατραμπόνε. Αυτό, όμως, που ενδιαφέρει όλους τους πολίτες των ευρωπαϊκών κρατών και κυρίως τους Έλληνες, των οποίων η χώρα αποτελεί την κύρια πύλη εισόδου των μεταναστευτικών ροών – με ότι αυτό συνεπάγεται- είναι η στάση των ηγετών τους στον χειρισμό του μεταναστευτικού ζητήματος.
Όλοι εμείς οι απλοί πολίτες της ΕΕ δεν έχουμε, ίσως, αναλογισθεί το τρομακτικό μέγεθος του τζίρου που κάνει η «χρυσή κότα» που λέγεται προσφυγική κρίση. Στην Τουρκία μόνο, κάθε μετανάστης πληρώνει περί τα 1500 ευρώ για μεταφερθεί στην Ελλάδα. Έχουν περάσει μέχρι στιγμής 550.000 και περιμένουν άλλοι 2.000.000 .
Δηλαδή, μέχρι σήμερα, οι Τούρκοι διακινητές, οι οποίοι δρουν υπό την κάλυψη των τουρκικών Αρχών, έχουν κάνει τζίρο 825.000.000 ευρώ. Τα 2.000.000 πρόσφυγες με συντηρητικούς υπολογισμούς θα αποφέρουν περί τα 2 δις ευρώ. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς , τα λεφτά είναι πάρα πολλά.
Τίθεται, λοιπόν, ξανά το μεγάλο, απλό ερώτημα το οποίο παραμένει αναπάντητο:
Γιατί, ενώ δαπανώνται τεράστια ποσά και πόροι για τη θαλάσσια διάσωση, αφήνοντας χιλιάδες συνανθρώπους μας να πνίγονται και επιτρέποντας τη συνέχιση της αισχρής βιομηχανίας κέρδους εις βάρος εκατομμυρίων ανθρωπίνων ζωών ( τράφικιν, εμπόριο λευκής σαρκός, εμπορία οργάνων κλπ), δεν αποφασίζεται η ταυτοποίηση όλων των μεταναστών στην Τουρκία, και η εκεί αποστολή ευρωπαϊκών πλοίων για την ασφαλή μεταφορά των προσφύγων σε ευρωπαϊκό έδαφος.
αν το βίντεο δεν παίζει δείτε το εδώ .
