Το αν η απλή αναλογική μπορεί να ωφελήσει τη χώρα σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, ίσως και να σηκώνει συζήτηση. Όμως, ότι σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης είναι σαφέστατα ο καλύτερος τρόπος να προκύπτουν από τις εκλογές σχήματα συνεργασιών και σύγκλισης απόψεων, είναι σαφές και ξεκάθαρο σε όλους.
Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες δεν είναι δυνατόν να διοικούνται ούτε με προσωπικές ατζέντες, ούτε μόνον από εκπροσώπους μεγάλων σογιών -που φέρνουν πολλές ψήφους – ούτε με άλλες κοντόφθαλμες λογικές και ατομικές επιδιώξεις.
Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να εκπροσωπούνται από τους αιρετούς τους με γνώμονα το κοινό καλό για όλη την περιοχή και όλους τους ανθρώπους της και αν αυτό σημαίνει ότι υποχρεωτικά θα πρέπει κανείς να συνεργαστεί και με όσους δεν συμπαθεί πολιτικά ή αλλιώς, τι να κάνουμε; Έτσι πρέπει να γίνει.
Η κ. Καλογήρου, αν και είχε το επίσημο “χρίσμα” της Νέας Δημοκρατίας, αποδοκιμάστηκε πολιτικά από το εκλογικό σώμα στον δεύτερο γύρο.
Η προτίμησή του στο πρόσωπο του Κώστα Μουτζούρη δίνει ένα σαφές μήνυμα ότι η συνολική διαχείριση της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου από την κ. Καλογήρου θεωρήθηκε από τον κόσμο ανεπαρκής και, πάντως, αν αναλύσει κανείς τα αποτελέσματα ανά Δήμο, σίγουρα ετεροβαρής. Με “παιδιά” και “αποπαίδια”. Και με τρανταχτή αναποτελεσματικότητα ως προς την απορρόφηση και σωστή διάθεση των όποιων κονδυλίων εισέρρευσαν -και μάλιστα στην πιο κρίσιμη περίοδο για το Βορειοανατολικό Αιγαίο, στα χρόνια μιας εντονότατης και απειλητικής για την οικονομία και την κοινωνική συνοχή έξαρσης του προσφυγικού / μεταναστευτικού.
Επιπλέον, με ή χωρίς “χρίσμα” από τη ΝΔ
-άλλωστε, το να είναι ξανά υποψήφιοι όσοι είχαν κερδίσει στις περασμένες περιφερειακές και ευρωπαϊκές εκλογές ήταν, προφανέστατα, μια στρατηγική απόφαση γενικού ύφους και στόχευσης και δε συνιστούσε κανενός είδους προσωπικό “εύγε” –
η βάση των ψηφοφόρων του κ. Μουτζούρη από την ίδια παράταξη προέρχεται, όπως άλλωστε και ο ίδιος. Δεν είναι a priori πολιτικοί αντίπαλοι, ούτε τους χωρίζει κάποιου είδους ιδεολογικό χάσμα. Το αντίθετο.
Στον α’ γύρο ο κόσμος ψήφισε, βασικά, με παραταξιακό κριτήριο, όμως, στον δεύτερο, είναι σαφές ότι στο πρόσωπο του νέου Περιφερειάρχη συσπειρώθηκαν και δυνάμεις από άλλους χώρους. Αλλά αυτό όχι μόνον δεν είναι κάτι κακό, αλλά συνιστά και μια μεγάλη προσωπική του επιτυχία, ειδικά στην εποχή μας που, επαναλαμβάνουμε, απαιτεί επιτακτικά σύμπνοια και συμπόρευση για να πάνε τα πράγματα μπροστά για τον τόπο συνολικά.
Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, είναι τουλάχιστον ατυχής η βιάση με την οποία η κ. Καλογήρου και οι περιφερειακοί σύμβουλοι που εξελέγησαν με το συνδυασμό της έριξαν ήδη το “γάντι” και αυτοπροσδιορίστηκαν ξεκάθαρα ως στρατηγική “αντιπολίτευση” του κ. Μουτζούρη, πριν καν εκείνος αναλάβει καθήκοντα και εφόσον ήδη, απ’ την πλευρά του, έχει να παρουσιάσει έναν πολιτικό λόγο μετριοπαθή, χαμηλών τόνων, σοβαρό και τεχνοκρατικό, και παράλληλα έχει ήδη ταχθεί υπέρ των συναινέσων και των συνεργασιών.
Είναι κρίμα για το ΒΑ Αιγαίο, με τα τόσα προβλήματα, αυτό που προαναγγέλλεται το 2019 από την ίδια διοίκηση που “έτρεξε” την περιοχή από το 2014, να είναι τόσο αρνητική και, κατά την άποψή μας, κοντόφθαλμη.
Ο “Κλεισθένης” έχει διάφορα ζητήματα ως νόμος-πλαίσιο, αλλά η λογική του πίσω από την απλή αναλογική, είναι σωστή:
Οι Δήμοι
-διότι και εδώ υπήρξε ήδη… πρεμούρα να προαναγγελθεί στάση-βαρίδι στα πόδια του νέου Δημάρχου Ανατολικής Σάμου από τον ηττημένο του β’ γύρου-
και οι Περιφέρειες δεν μπορούν και δεν πρέπει να διοικούνται με κριτήρια μόνον πολιτικά ή, πολύ περισσότερο προσωπικών συμπαθειών ή αντιπαθειών.
Πρέπει να διοικούνται από όσες και όσους ο κόσμος επέλεξε για καταλληλότερους ως ΠΡΟΣΩΠΑ και με μοναδικό πρόταγμα το καλό συνολικά του τόπου και όλων ανεξαιρέτως των πολιτών.
Αρέσει δεν αρέσει αυτό, έτσι πρέπει να γίνει και έτσι θα γίνει.
Και οι αντίθετες προς αυτό φωνές, ειδικά όταν είναι τόσο βιαστικές, το μόνο που δείχνουν είναι η προσκόλληση σε λογικές και αντιλήψεις που στις μέρες μας έχουν ξεπεραστεί απόλυτα και οριστικά από τις καταστάσεις…
